Als jongetje van tien woonde ik op de tweede verdieping, onder het dak dus, van het grote gebouw op de hoek van het slachthuis. Als je vanuit de Pladellastraat naar het gebouw opkijkt, hadden wij de linker helft van de ‘dakverdieping’ in gebruik.

Lees verder »

‘Verrek, dat is waar ook, luilak !’. Tijdens een wandeling met mijn vrouw door Haarlem Noord, waar ik tegenwoordig woon, zag ik zo’n lantarenpaalreclame die je van drie kanten kunt bekijken.

Lees verder »

In 1960 was ik tien. De filmvoorstelling in speeltuin Kindervreugd aan de Godfried van Bouillonstaat kostte 25 cent. Iedere zondag twee voorstellingen. Meestal over de cowboyhond Rin Tin Tin of de slimme Indiaan Winnetou.

Lees verder »

In 1960 werd ‘haze en konijnevel’ nog zonder ‘n’ geschreven omdat het van  één haas of  één konijn kon zijn (geweest). Dat leerden we op de Thielschool in de Noormannenstraat.

Lees verder »

In 1960 was dit pand aan de Zomervaart, nabij de Kruistochtstraat, een waar paradijs voor een jongen van tien. Hoe de zaak heette, weet ik niet. Wij noemden het Drift.

Lees verder »

Deze foto kwam ik tegen bij de voorbereidingen van het feest ter ere van het 100 jarige slachthuis. Ik mocht meehelpen van de wijkraad. Het zijn mijn vroegere buurjongens Erik van der Weijden en indiaan Marinus Timmerman uit de Godfried van Bouillonstraat, rond 1965. Ze zijn hier een jaar of tien.

Lees verder »