Als jongetje van tien woonde ik op de tweede verdieping, onder het dak dus, van het grote gebouw op de hoek van het slachthuis. Als je vanuit de Pladellastraat naar het gebouw opkijkt, hadden wij de linker helft van de ‘dakverdieping’ in gebruik.

Een grote centrale hal waar drie slaapkamers, de woonkamer, keuken, wc en badkamer op uitkwamen. Vanuit de woonkamer keek je richting Go. Iedere dag vertrok ik vanuit dit veilige bovenhuis, voor de gang naar de Mr. A. H.  Thielschool in de Noormannenstraat. In ons huis bevond zich een  centraal trappenhuis waarin je van drie van de vijf trappen, van de leuning af kon glijden. Beneden had ik de keus om door het tuinhekje via het slachthuis te gaan of door de deur die aan de zijkant in de stenen tuinmuur zat en op de  slachthuisstraat uitkwam. Over het slachthuisterrein mocht eigenlijk doordeweeks niet lopen dus ging ik meestal stiekum toch zo, sluipend langs het portiershuisje.  Vanuit het hek, door het plantsoen naar de Diederikstraat, bij de melkboer op de hoek links af het Hof van Egmond in om Jopie Peterson af te halen. Hij woonde aan het einde rechts in de hoek. Zijn vader had een zweefmolen op de kermis. Op de hoek van het Hof van Egmond en de Arnulftstraat hing buiten aan de winkel een automaat  met rolletjes snoep, inworp 10 cents. Soms was ie stuk en kon je voor één dubbeltje, meerdere rolletjes trekken. Het was een slag. Dan was je al bij de Noormannenstraat, waar je halverwege al door het hekwerk op de schoolplaats kon kijken. Op de kop van de schoolplaats waren aan beide zijden een toegangshek. Tijdens de voorstellingen van ‘Stek’ heb ik deze route 50 jaar later nog een paar keer gelopen. Er is veel veranderd. Onze tuin is er niet meer, het portiershuisje is weg, hek van het slachthuis is anders, de bomen ervoor twee keer zo hoog, Jopie woont er niet meer, de snoepautmaat en de dubbeltjes zijn weg. Zo ook de klaslokalen waar onze favoriete ‘meester’ Sieuwertsen voorlas uit het boek van Grimm terwijl hij dikke rookwolken uitblies en zijn pakje Arsenal (King Size)  altijd voorhanden lag.