Intussen – over de boerenslootjes heen gesprongen- werd er een nieuwe wijk aan de stad Haarlem toegevoegd, gelegen tussen de Amsterdamsevaart, Ringvaart, Fuikvaart en de Fuikvaartweg.
Tekst: Anneke de Nobel
Beeld: krantenknipsel uit Haarlems Dagblad
Komende uit Parkwijk over het walletje en het vaartje verrijst in 1990 een compleet nieuwe woonwijk. Al rond 1970 was er sprake van bebouwing maar pas eind tachtiger jaren besloot het stadsbestuur het groengebied op te offeren voor de bouw van 1350 woningen, een flink deel valt onder de noemer experimentele bouw met opvallende en afwijkende huizen, zoals de nu in de volksmond genoemde Belgische flat van architect Luciën Krol en de ‘schuine flat’ van Koen van Velsen.
Geruime tijd was de toekomst van de scheefstaande, zeven verdiepingen hoge flat niet zeker. Zou men er wel willen wonen? Pas als de helft van de flats verkocht zou zijn, ging de bouw van start. De eigenaren krijgen 5.000 gulden eenmalige premie op de koopprijs van 151.800 tot 162.000 gulden. De duurste flats liggen op de bovenste verdieping onder het schuine dak waar afgezien van de drie kamers ook nog een entresol ligt!
Na jaren blijkt dat het opvallend recht wonen is in de ‘scheve toren van Pisa’.